STRAY#1

Kia Ora!

22 Januari begon mijn Stray tour! Ik werd in de ochtend opgehaald van mijn hostel in Auckland en kregen we uitleg over het boekingssysteem van Stray. Dit is een tourbus, waarbij de chauffeur de gids is en we langs een uitgestippelde route reizen. In de plaatsen waar we langs gaan, kun je uitstappen en zo lang blijven als je wilt en de volgende bus weer nemen om verder te gaan. Onze chaffeur was Greame, aka PapaG. Dit was echt een geweldige man die heel veel over de cultuur van de Maori wist en ook alle leuke plekjes wist uit te zoeken voor ons.

De eerste stop was Raglan, een klein surf dorp aan een schitterend strand. Hier hadden we een leuk resort in het regenwoud met uitzicht over het strand. S’avonds hebben we gezellig samen gegeten en zijn we de zonsondergang op Inspiration Point gaan bekijken en op de weg terug Glow worms hebben gezien in het regenwoud. De volgende dag gingen we alweer vroeg weg om naar Waitomo Caves te gaan. Onderweg in de bus legt de chauffeur uit wat er allemaal te doen is in de volgende plaats en laat hij een inschrijflijst langs gaan zodat we ons daarvoor kunnen opgeven en hij boekt vervolgens alle activiteiten. In Waitomo Caves ben ik gaan caven waarbij ik ook drie keer moest abseilen in de grot. Dit was ontzettend gaaf! We waren met een klein groepje waarmee we de grot ingingen, dit was al heel klein en met een lichtje op onze hoofden klommen we door kleine doorgangen en teigerden we door het water. Drie keer in de grot geabseild om naar de bodem van de grot te gaan, wat toch enger was dan ik dacht haha. Jezelf in het donker, door een waterval laten vallen. Maar het was heeel gaaf. Toeval dat een meisje uit mijn groepje ik eerder had ontmoet op surfkamp in Australië haha. Toen iedereen klaar was met zijn activiteiten zijn we met de bus naar Mourea gegaan, waar ons een culturele avond stond te wachten. We werden opgewacht door een Maori vrouw, die ons rondleidde over haar Maori ontmoetings plaats. Dit is een veld met twee of meer huizen met rode daken, waaronder een soort kerk waar ze huwelijken en geboortes enz vieren, en een huis waar ze samen komen om te eten. Wij kregen ons welkom in het religieuze gebouw, dit gebouw is vol met houtsnijwerken van de voorouderen en foto’s van de overledenen. Hier kregen we  een maorisch welkom en honghi. Dit is een traditioneel welkom waarbij je elkaar de hand schud, Kia Ora (hallo/welkom) zegt en twee keer de neuzen tegen elkaar aan tikt, bij iedereeen. Na dit welkom kregen we een culturele show in het ander huis, waarbij ze onder andere de haka en de poi dans lieten zien, wat erg indrukwekkend was. Daarna moesten wij deze ook leren, de jongens de haka en de meiden de poi, dit was wat minder indrukwekkend haha. Hierna hadden we een heerlijke maaltijd en sliepen we met zn allen op matjes in het religieuze gebouw.

De volgende dag zijn we doorgereden naar Rotorua, dit is een stadje gebouwd op een geothermisch gebied. Hierdoor stinkt het hier naar rotte eieren en zijn er veel bijzondere dingen te zien. Vanuit Rotorua kon ik naar Hobbiton gaan, het dorp van de Hobbits, de Shire uit Lord of the Rings, of naar een geothermisch park gaan. Ik heb voor het tweede gekozen omdat dit uniek is voor deze omgeving. Er ware meerdere parken om naartoe te gaan, ik ben met twee andere meiden naar Wai-O-Tapu gegaan. Dit is een waanzinnig park met erg veel activiteit, er zijn geisers, kokende modderpoelen en kleurrijke meren. Deze meren varieren van felrood tot felgroen en is erg bijzonder om te zien. Na Wai-O-Tapu zijn we weer opgehaald bij de modderpoelen waar we heen zijn gehitch-hiked en zijn we doorgereden naar een tweede culturele avond in Lake Eniwhenoua. Dit was een lodge aan het meer, waar we een traditionele Hanghi kregen voor avondeten, dit is een maaltijd dat klaargemaakt is onder de grond door middel van hitte van de stenen, dat vastgehouden wordt door het zand wat eroverheen gaat. Het is een traditionele manier van stomen voor de Maori. Terwijl het eten onder de grond aan het stomen was, hadden wij diverse activiteiten wat we konden doen om ons bezig te houden. Hier heb ik leren weven en een traditioneel Maorisch brood leren maken. Tijdens het eten kregen we nog verhalen te horen en gingen sommigen in het donker paling vissen.

Na Lake Eniwhenoua zijn we doorgereden naar Lake Taupo waar ik super leuke meiden heb ontmoet en we het super gezellig hadden in de bus. Ik, Laura (duits), Angela (kiwi), Faye (engels), Elske en Inge. Onderweg hebben we een korte stop gemaakt bij natuurlijke hot pools. Dit was een rivier rond de 40 graden heet, de stoom kwam eraf terwijl wij erin gingen, waarbij een meisje zelfs flauwviel van de hitte. Het was een soort natuurlijke jaccuzi in het regenwoud, echt geweldig. Na deze relaxte duik zijn we doorgereden naar een ander uitkijkpunt, waar de mensen die zich hadden opgegeven voor de skydive werden opgehaald in een limo, waaronder ik! In de limo werden we naar het skydivecentrum, waar we een veiligheidsvideo te zien kregen en we een keuze konden maken in camera. Daarna gingen we door naar de parachutes, waar we een jumpsuit aankregen en een tuig om aan de parachute te binden. Hierna waren we klaar om het vliegtuig in te gaan. Er waren twee verschillende hoogstes waar je uit het vliegtuig kon springen, 12.000 feet of 15.000 feet. Ik koos voor de 15.000 feet, als enigste uit mijn vliegtuig. Dus toen iedereen uit het vliegtuig was gesprongen, moest ik nog even blijven zitten om hoger te vliegen, waarbij ik een zuurstofmasker op kreeg. Eindelijk op 15.000 feet konden we gaan, ik zat vast aan Ronnie, voor de tandemsprong en ik had een freefall camera gekozen waarvoor een ander samen met ons het vliegtuig uitsprong om ons van een afstandje te filmen. Op de rand was het wel even spannend, dat je de grond onder je ziet en je realiseert dat je echt uit een vliegtuig gaat springen, maar ik moest mijn hoofd achterover leggen en die achter mij zit springt, dus was het makkelijk om te gaan. Eenmaal in de freefall was het echt geweldig! 60 seconden naar beneden vallen, dit was echt een super gevoel. Na deze minuut gaat de parachuut omhoog en zweef je nog ongeveer 5 minuten naar beneden, waarbij we veel rondjes maakten, dit was ook super leuk. Uiteindelijk maakten we een rustige landing op het vliegveld. Al toen ik in de lucht was, tijdens de vrije val, wist ik dat ik dit zeker vaker wil gaan doen! Het was zó gaaf. Toen we weer op werden gehaald door de bus zijn we doorgereden naar een afgelegen reservaat voor eenden, waar een lodge is opgezet, Blue Duck Station. Dit was in een super mooie omgeving, erg groen met hoge bergen en erg veel schapen. Hier checkten we in, en kregen we een hele leuke lodge toegewezen. Waar we met zn allen konden slapen en er een huiskamer, keuken en veranda was. Hier hebben we twee nachten, waarvan we de eerste nacht samen hebben gegeten en daarna een drank/kaart spel hebben gespeeld met de hele groep op de veranda, heel gezellig. Rond twee uur gingen we naar bed, maar eerst hadden we nog een rondje over het terrein gelopen, kijkend naar de sterren wat ontzettend mooi was aangezien het zo afgelegen ligt van de bewoonde wereld.

We hadden een hele dag te besteden in Blue Duck Station, waarbij we konden gaan paardrijden, jagen, kleiduif schieten, kayakken, op een jet boot gaan of gewoon gaan wandelen. Hier ben ik met Faye en Laura een stuk gaan lopen naar een rivier waar we hebben gezwommen en daarna weer langzaam terug gelopen. Het was ontzettend warm weer en hebben daarna liggen zonnen, waarbij je moet oppassen voor zandvliegen, wat zijn dat verschrikkelijke beestjes. S’avonds hebben degene die hadden gejaagd geit op het menu en de rest hadden onderling eten gemaakt. Daarna zijn we allemaal vroeg op bed gegaan want de volgende dag wordt erg zwaar!

Vandaag zijn we erg vroeg opgestaan om naar het Nationaal Park te rijden, waar we een grote wandeling op het programma hadden staan. Dit is de Tongariro Crossing, een wandeling over een actieve vulkaan van 19,4 kilometer. Dit zijn we met ongeveer 10 mensen uit de bus samen gaan lopen. Het eerste deel was mooi door een alpine landschap met uitzicht over Mount Ruapehu en Mount Ngauruhoe ookwel bekend als Mount Doom van Lord of the Rings. Na deze fijne wandeling, kwam de Devil’s Staircase. Dit was echt verschrikkelijk, niet eens zo zwaar voor je longen maar je benen verzuren door alle trappen waardoor het moeilijk word. Maar eenmaal boven, voelde we ons geweldig. Het was echt een ontzettend mooi uitzicht, lopend tussen de vulkanen. Hier moesten we nog een stukje klimmen over losliggende stenen, wat meer op rotsklimmen leek dan een wandeling. Vanaf de top hadden we uitzicht over de Emerald Lakes, en begonnen we vanaf hier naar beneden te lopen en begon het te regenen, waardoor we door dichte mist naar beneden moesten ‘rennen’. De wandeling duurde bij elkaar zo’n 7 uur, maar was het meer dan waard! Na de wandeling werden we weer opgehaald en werden we naar het hostel gebracht, waar ik met de mensen uit mijn kamer, Faye, Nick, Mark en Sophia in de jaccuzi gegaan, heerlijk voor de spieren. Hierna hebben we heerlijk gegeten in het restaurant en hebben we nog een film gekeken in de lounge. Daarna heerlijk gaan slapen.

De volgende dag zijn we doorgereden naar Wellington, de hoofdstad van Nieuw Zeeland en de overstap naar het Zuider Eiland. Hier was een nacht ingepland maar ik wilde langer blijven, dus ben ik uitgestapt met een paar anderen. Dus hadden we deze avond een goed afscheidsfeest voor iedereen. We begonnen met een diner in de bar van het hostel, waar ze na het eten een beer pong competitie hielden. Ik had dat nog nooit gedaan dus had ik iedereen overgehaald om mee te doen, en was ik samen met Nick een team en waren nog goed ook haha, we kwamen in de halve finale maar helaas eruit. Na de competitie hebben we nog gezellig met iedereen gedronken in de bar en na een tijdje zijn we makarena-end naar buiten gegaan en bracht onze chauffeur, G ons naar een karaoke bar. Hier waren wij de enigste binnen en hebben we met z’n allen iets van 20 nummers gezongen haha. Dit was echt een super avond! De volgende dag in Wellington hebben we in het stadion doorgebracht, hier hebben we een cricket wedstrijd bijgewoond. Dit was een oefenwedstrijd voor de World Cup die eraan komt, Sri Lanka – Black Caps. De wedstrijd duurde zeven uur lang, dus genoeg tijd om te leren hoe cricket werkt en wat wijntjes te drinken haha. De volgende dag gingen we met lichte katers naar het Nationaal museum, Te Papa. Dit is een gartsi museum met delen over de natuur, met enorme skeletten van walvissen en een Colossal Squid in een sterk water tank. Dit lijkt wel op een film met de aliens in een watertank haha. Verder hebben ze veel over de natuur en de aarde, zoals aardbevingen met stimulators. En een verdieping over de Maori cultuur en hoe dat samengaat met de engelse bevolking. S’avonds zijn we met z’n vieren, ik, Nick, Mark en Sophia  uiteten gegaan en onze tassen gepakt om de volgende dag weer verder te gaan. Dan gaan we met de ferry naar het Zuidereiland!